ahlâk bekçiliği

Son günlerde sosyal medyada sayısı iyice artan, ona buna akıl fikir dileyip kendisi için dilemeyi unutan, ölünün arkasından dahi şuursuzca konuşma cüretinde bulunan insanımsı mahlukların uzmanlık alanı.

Bir zamanlar bendim. Bunun psikolojisini çok iyi bilirim. insan kendi hatalarına ne kadar kör ise o kadar ahlak bekçiliğine soyunuyor. toplumun ahlak savunuculuğu ise başlı başına bir araştırma konusu ve çok ilginç. kişiler bireysel olarak bir hatayı yapsa da toplulukla hareket ettiğinde o hatayı yapan diğer bir kişiyi cezalandırmaya kalkıyor.

Kendine kör dilsiz, elalemi asan kesen, sürekli yargılayan sözde namus timsali kimselerin benimsediği tavır. Sorsan yaptığında hiçbir art niyet hiçbir kötülük bulmaz. Ülkedeki çoğu insan birbirine yaranmak için yapıyor bunu genelde. Çünkü çok severiz insanları böyle ağır konularda yermeyi, yanlışını yüzüne vurmayı. İnsan olduğumuzu unutarak, dört dörtlük olamayacağımız gerçeğini göz ardı ederek.
Bu konuda hassasiyeti olan insan aksi davranır. Ben öyle gözlemledim çoğunlukla. Gerçekten ahlaklı olan insan bunu dillendirmeye, bununla övünmeye çekinir, insanlara vaaz vermeyi- yargılamayı kendine yakıştırmaz. Çünkü bilir ki yaptığı en ufak bi hatada insanlar onu bu yönüyle itin götüne sokar. Kimi farkında olmadan yapıyor kimi bile isteye. Ama ister bilinçli ister bilinçsiz hiç sekmez "kim namus ve ahlâk şövalyeliği yapıyorsa, bilin ki en namussuzu o' dur demiş Nietzsche. Aksine hiç şahit olmadım.